Kolejni przyjaciele + niesamowity skok

Hejkaa!

Nadszedł czas na kolejnego posta. Po prostu tak już za tym tęskniłam. Bardzo lubie je pisać, a akurat dzisiaj naszła mnie wena. Zdjęcia Lucynki mam, ale one nie są na tego posta. Zresztą muszę ich jeszcze kilka zrobić, żeby was nimi zasypać. Myślę, że się ztęskniliście, bo dawno filmiku też nie było.

U nas wszystko wporządku. Prosiak się chowa, nie siedzi w domku, tylko rośnie i żyje takie znaczenie tego słowa. Lucynka jest na prawde kochana. Codziennie musi troszkę poczmychać po pokoju, bo jak nie to będzie gryzła pręty i nie da spokoju. Taka natura tego mojego prośka. Zawsze piszę, że nic ciekawego się nie dzieje, ale tym razem będzie inaczej. Idzie wiosna, była piękna pogoda jakiś czas, ale wszystko musiało się zepsuć. No niestety, takie życie. Trzeba było się nacieszyć i wrócić do życia w rzeczywistości. Myślę, że mnie rozumiecie jak na razie. Mam wielki zapał do pracy. Myślę, że w swoim czasie nagram filmik i dodam. Jest coś co mnie niesamowicie znięchca do filmików. Czas w jakim się one wgrywają, ale za jakość filmiku trzeba płacić czasem. Damy radę! Robię to dla was, a że was ciągle przybywa, wejść też więc moje chęci wciąż rosną i jestem z siebie i Lucynki dumna. Widzieliście w temacie ,,niesamoity skok''. Lucynka przebiła samą siebie. W sumie to mnie niesamowicie nastraszyła, ale teraz wiem, że ten prosiak ma taki charakter, że poradzi sobie w każdych warunkach życia. Weszłam do pokoju z marchewką, a prosiak sobie śmigał po dywanie. Ja tak się nachyliłam, Lucka zorbiła stójkę. Trzymałam marchewkę na wysokości gdzieś 50cm. Lucynka nie mogła sięgnąć, więc uznała, że ze stójki od razu się wybije na 40cm. Podskoczyła tak wysoko, a ja przerażona chciałam ją złapać. Wszystko działo się szybko i Luca upadła na plecki. Na szczęście nic jej nie było, od razu się przekreciła i znowu stawała stójkę. Myślę, że zrobiła to i nawet nie przemyślala co robi. Sama była po tym przestraszona. Moja rekacja : Luti, Luti, Luti!!!  Wariatko co ty robisz nic ci nie jest??????!!!! To był szok. Przeżyłam traumę. Od razu prosiaka deliktanie na biurko pod lampkę i sprawdzam czy wszystko okey. Troszkę ją podotykałam i jest okey. UFFFFFFFF!!! Kamień z serducha. Prosiak jeste cały. Mam nauczkę, żeby trzymać marchewkę na małej wysokości, żeby prosiakowi nie przyszło nic podobnego do głowy. Jest to też ostrzeżenie dla was. Lucynie nic się nie stało, bo ja mam niesamowicie gruby i mięciutki dywan, ale gdyby upadła inaczej mogło by być mniej śmiesznie.




Znowu dołącza do naszego stadka kilka świnek, oto one:

Pepe

Fizia(biała) i Mała 

Tofik

Tosia

Suzi

Nowi członkowie naszego ,,skromnego'' stadka. W sumie to ono nie jest już takie skromne. To niesamowite, że udało mi się już tyle osiągnać. Oczywiście bez Lucynki ten blog by nie powstał. <3 

Dziękuje wam, że nas oglądacie i czytacie notki pisane przez moją osobę. :*

Miało nie być zdjęć Luśki mojej kochanej, ale jednak coś znalazłam. Na jednym będę nawet ja :O 

Paa!<3